'CFR' قیمت کالا و کرایه حمل تا بندر مقصد (بخش 1)
در این اصطلاح قیمت کالا، هزینهها و کرایه حمل تا بندر مقصد به عهده فروشنده است اما فروشنده تحویل کالا را هنگامی به انجام میرساند که کالا در مبدا روی وسیله حمل بینالمللی بارگیری نموده و هزینههای متعارف رساندن کالا تا بندر مقصد را پرداخت مینماید این اصطلاح مخصوص حمل دریایی است.
در قاعده CFR، فروشنده هیچ تعهدی برای تهیه بیمهنامه به نفع خریدار ندارد؛ بنابراین به خریدار توصیه میشود که شخصاً نسبت به تهیه پوشش بیمهای اقدام نماید.
راهنمای مطالعه
قاعده CFR طبق اینکوترمز 2020 تنها برای حملونقل دریایی یا حمل از طریق آبراههای داخلی کاربرد دارد. در مواردی که از بیش از یک شیوه حملونقل استفاده میشود از قاعده CPT استفاده شود.
در قاعده CFR، دو بندر نقش کلیدی دارند:
1. بندری که کالا در آن بر روی کشتی قرار داده میشود (بندر مبدا).
2. بندری که بهعنوان مقصد کالا در قرارداد مشخص شده است (بندر مقصد).
انتقال ریسک از فروشنده به خریدار در لحظهای صورت میگیرد که کالا در بندر مبدا روی کشتی قرار میگیرد. در این قاعده فروشنده موظف است قراردادی برای حمل کالا از محل مبدا (بندر بارگیری) تا بندر مقصد تنظیم کند.
دو اصطلاح Full Liner Terms و Free Out در اینکوترمز 2020
در اینکوترمز 2020، اصطلاحات، Full Liner Term و free out مربوط به شرایط حملونقل و تحویل کالا در قراردادهای بینالمللی فروش هستند.
الف. Full Liner Terms (FLT)
در این شرط، هزینههای بارگیری در مبدأ، حمل و تخلیه در بندر مقصد همه توسط حملکننده پوشش داده میشود. به عبارت دیگر، هزینه بارگیری روی کشتی و تخلیه از آن در قیمت حمل گنجانده شده است. برای خریدار، این یعنی یک حمل سادهتر و بدون نگرانی از هزینههای بندری دوطرف.
ب. Free Out (FO)
به این معنی است که هزینه تخلیه در بندر مقصد بر عهده خریدار است.
برخلاف FLT، در این حالت حملکننده فقط کالا را تا بندر مقصد میبرد و تخلیه آن وظیفه خریدار است.
مقایسه دو اصطلاح Full Liner Terms و Free Out در قالب مثال ساده
فرض کنید فروشندهای در بندر بندرعباس کالایی را به خریدار در بندر هامبورگ ارسال میکند:
اگر شرط CFR بندر هامبورگ Full Liner Terms باشد:
فروشنده هزینه حمل تا بندر هامبورگ را میدهد. تخلیه در بندر هامبورگ نیز در قیمت حمل لحاظ شده (به عهده فروشنده است). خریدار فقط مسئولیتها و هزینههای بعد از تخلیه را دارد.
اگر شرط CFR بندر هامبورگ Free Out باشد:
فروشنده هزینه حمل تا بندر هامبورگ را میدهد.
اما خریدار باید تخلیه کالا از کشتی را انجام داده وهزینهاش را بپردازد.
اگرچه در قرارداد همیشه بندر مقصد مشخص میشود، ممکن است بندر مبدا ذکر نشده باشد؛ در حالی که ریسک دقیقاً در بندر مبدا به خریدار منتقل میشود. اگر بندر مبدا برای خریدار اهمیت داشته باشد مثلاً برای ارزیابی منصفانه بودن هزینه کرایه حمل توصیه میشود که این بندر بهوضوح در قرارداد قید گردد.
همچنین توصیه میشود که طرفین محل دقیق تحویل در بندر مقصد را نیز مشخص نمایند، زیرا هزینهها تا آن نقطه بر عهده فروشنده است. فروشنده باید قرارداد یا قراردادهایی برای حمل کالا از محل تحویل تا بندر مقصد یا تا نقطه مشخصشده در آن بندر (در صورت توافق) منعقد نماید.
ممکن است حملونقل کالا از طریق چند متصدی حمل در مراحل مختلف حملونقل دریایی انجام شود؛ برای مثال، ابتدا توسط یک شرکت حمل با کشتیهای کوچک از هنگکنگ به شانگهای، و سپس از شانگهای به ساوتهمپتون با یک کشتی اقیانوسپیما کالاحمل شود.
دو سوال کاربردی در رابطه با انتقال ریسک و تحویل کالا
در اینجا یک سؤال مهم مطرح میشود:
انتقال ریسک از فروشنده به خریدار در کدام نقطه انجام میشود؟
هنگکنگ یا شانگهای؟
تحویل کالا دقیقاً در کجا صورت گرفته است؟
ممکن است طرفین این موضوع را در قرارداد فروش مشخص کرده باشند. اما اگر چنین توافقی وجود نداشته باشد، قاعده پیشفرض آن است که ریسک زمانی منتقل میشود که کالا به نخستین متصدی حمل تحویل داده شده باشد یعنی در هنگکنگ.
اگر طرفین بخواهند انتقال ریسک در مرحلهای بعدی انجام شود (برای مثال در شانگهای)، باید این موضوع را بهصراحت در قرارداد فروش قید کنند.
چنانچه فروشنده طبق قرارداد حمل خود، هزینههایی بابت تخلیه در نقطه مشخصشده در بندر مقصد متحمل شود، حق ندارد این هزینهها را جداگانه از خریدار مطالبه کند، مگر اینکه توافق دیگری میان طرفین وجود داشته باشد.
طبق قاعدهCFR فروشنده موظف است (در صورت کاربرد) ترخیص صادراتی کالا را انجام دهد.
اما فروشنده هیچگونه تعهدی برای ترخیص وارداتی، ترانزیت از کشورهای ثالث، پرداخت حقوق ورودی یا انجام تشریفات گمرکی در مقصد ندارد.
این مقاله برگرفته از وبسایت رسمی اتاق بازرگانی بینالمللی (International Chamber of Commerce) به آدرس [WWW.ICCWBO.ORG] میباشد.
ترجمه: پویان همتی