قرارداد نرم‌افزاری، یک توافق‌نامه حقوقی است که در آن طرفین، یعنی توسعه‌دهندگان نرم‌افزار، به بررسی و تعیین شرایط تأمین مالی پروژه‌های نرم‌افزاری می‌پردازند. در تعریف قرارداد پیمانکاری باید این‌گونه گفت که قرارداد پیمانکاری قراردادی است که در آن کارفرمای قرارداد، انجام کار یا پروژه‌ای را با شرایط مشخص، به طرف دیگر قرارداد که مجری آن است واگذار می‌نماید. قرارداد پیمانکاری در حوزه‌های مختلفی مانند امور عمرانی و ساختمانی، حمل‌ونقل، خدمات کارشناسی و غیره تنظیم می‌شود و دایره شمول گسترده‌ای دارد. این قرارداد شامل بندهای مختلفی است که حقوق و تعهدات هر یک از طرفین را مشخص می‌کند، به‌علاوه، در این نوع قرارداد، می‌توان به موضوعاتی مانند مالکیت معنوی نرم‌افزار، حق استفاده و بهره‌برداری، و شرایط خاتمه قرارداد نیز پرداخت. از آنجا که قراردادهای مالی به‌طور خاص با ریسک‌های اقتصادی و مالی در ارتباط هستند، وجود یک قرارداد نویس متخصص برای طراحی این نوع قرارداد بسیار حیاتی است. این فرد می‌تواند به تضمین قانونی بودن و تطابق قرارداد با مقررات و قوانین موجود کمک کند و از حقوق طرفین در برابر مشکلات حقوقی و یا اختلافات محافظت نماید. از این رو، تهیه یک قرارداد نرم‌افزاری به‌صورت دقیق و حرفه‌ای، نه تنها به امنیت مالی پروژه کمک می‌کند، بلکه می‌تواند به تقویت روابط کاری میان طرفین نیز منجر شود.

این قرارداد ها در حوزه انفورماتیک از جایگاه های ویژه ای برخوردار است و قراردادهای نرم افزاری می تواند انواع مختلفی داشته باشد به طوری که هر یک به بخش های گوناگون حوزه فناوری انفورماتیک بپردازد. در این قرارداد یکی از شروط مهم، شرط مربوط به رعایت محرمانگی و مالکیت اسناد و اطلاعات و رعایت حقوق معنوی کارفرما و یا گیرنده سرویس نرم افزاری می باشد که همواره می توان با پیش بینی تضامین لازم ضمانت اجرای این مهم را مدنظر قرار داد و حتی می توان در این خصوص مسؤولیت مطلق نیز بر عهده پیمانکار و یا ارائه کننده سرویس نرم افزاری شرط نمود.