قرارداد کار، توافقی است که به موجب آن، یک طرف (کارگر) متعهد می‌­شود که به درخواست طرف دیگر (کارفرما) کار معینی را تحت نظارت و مدیریت او انجام دهد و در عوض، کارفرما موظف به پرداخت مزد یا حقوقی معین به کارگر می‌­باشد.

• این قرارداد باید شامل اطلاعات دقیقی درباره طرفین قرارداد(کارگر و کارفرما)، موضوع قرارداد(نوع کار و وظایف مشخص کارگر)، مدت قرارداد(موقت، دائمی)، حقوق و مزایا(حقوق پایه، اضافه­کاری، حق بیمه، حق مسکن، و سایر مزایا)، ساعات کار، شرایط خاتمه قرارداد(اخراج، استعفا، پایان مدت قرارداد، از دست دادن صلاحیت­های شغلی)، تعهدات طرفین، محرمانگی، عدم رقابت که اجزای اصلی قرارداد هستند، باشد.
• در تنظیم این قرارداد باید به الزامات قانونی مندرج در قانون کار و تأمین اجتماعی که شامل حداقل حقوق، کتبی بودن، بیمه تأمین اجتماعی می­باشد نیز توجه داشت. در این قرارداد به وضوح مسئولیت­ها، حقوق و شرایط همکاری بین کارگر و کارفرما مشخص می­گردد که رعایت دقیق جزئیات این قرارداد برای جلوگیری از بروز اختلافات و تضمین حقوق هر دو طرف ضروری است. قرارداد استخدام کارمند از دیدگاه حقوقی دارای ماهیت الحاقی است؛ بدین معنا که شرایط و تعهدات مندرج در آن باید منطبق با قوانین ملی کار و بیمه باشد. این نوع قرارداد همچنین بر پایه اصول عرفی و تعهدات الزام‌آور استوار است و هر‌گونه نقص یا عدم رعایت مفاد آن می­‌تواند منجر به اختلافات حقوقی در مراجع شبه قضایی کار گردد.