قرارداد مشاور پذیرش یک قرارداد است که بین یک سازمان (مانند شرکت، دانشگاه، یا مؤسسه) و یک مشاور منعقد می‌شود، تا مشاور به عنوان فرد متخصص و حرفه‌ای در فرآیند پذیرش افراد (اعم از استخدام، پذیرش دانشجو، پذیرش پروژه‌ها و غیره) کمک کند. این قرارداد، جزئیات دقیقی را در خصوص نقش‌ها، مسؤولیت‌ها و شرایط همکاری بین طرفین تعیین می‌کند. قرارداد مذکور یک ابزار حقوقی و قراردادی تخصصی، به منظور تنظیم و مدیریت روابط بین مشاور و مشاوره‌گیرنده طراحی شده است. این قرارداد به طور دقیق فرآیند پذیرش مشاوره را به تفصیل شرح می‌دهد و شامل جنبه‌های قانونی و اجرایی مختلفی است که به تضمین رعایت استانداردهای کیفی و قانونی کمک می‌کند. اساساً، این قرارداد به تفکیک مسؤولیت‌ها، معیارهای ارزیابی کیفیت مشاوره، و نحوه پیاده‌سازی توصیه‌های مشاوره‌ای می‌پردازد. بخش‌های مختلف قرارداد شامل تعهدات مشاور، تعهدات مشاوره‌گیرنده، شرایط پذیرش مشاوره، و نحوه رسیدگی به اختلافات احتمالی است. از منظر حقوقی، قرارداد مشاور پذیرش به منظور محافظت از حقوق قانونی هر دو طرف و جلوگیری از بروز اختلافات و مشکلات اجرایی طراحی شده است. این قرارداد باید به طور کامل و با توجه به نیازهای خاص طرفین تنظیم شود تا از اثربخشی و قابلیت اجرایی بالایی برخوردار باشد. به همین دلیل، استفاده از خدمات یک نویسنده قرارداد حرفه‌ای برای تهیه و تدوین این نوع قراردادها توصیه می‌شود تا تمام جوانب قانونی و عملی به درستی پوشش داده شود."

قرارداد مشاور پذیرش به‌طور کلی شامل تعهدات و مسؤولیت‌های مهمی است که هر دو طرف، یعنی مشاور پذیرش و شرکت متقاضی، باید آن‌ها را رعایت کنند. اما مانند هر قرارداد دیگری، این نوع قرارداد نیز با ریسک‌هایی همراه است. در ادامه به برخی از مهم‌ترین ریسک‌های قرارداد مشاور پذیرش اشاره می‌کنیم:

قرارداد مشاور پذیرش غیر بورسی، که معمولاً برای راهنمایی و کمک به شرکت‌ها در فرایند پذیرش در بازارهای مالی غیربورسی مانند فرابورس و سایر پلتفرم‌های مالی مشابه استفاده می‌شود، ممکن است با چندین ریسک مواجه باشد. این ریسک‌ها را می‌توان به دسته‌های مختلف تقسیم کرد:

• ریسک‌های حقوقی و قراردادی
• ابهام در تعهدات و مسؤولیت‌ها: اگر تعهدات طرفین به صورت شفاف در قرارداد ذکر نشود، ممکن است اختلافاتی در اجرای آن بروز کند.
• عدم تطابق با مقررات نظارتی: مشاور ممکن است به دلیل عدم آگاهی یا تغییرات در مقررات، نتواند تمامی الزامات قانونی و مقرراتی را رعایت کند. این موضوع ممکن است برای مشتری مشکلات حقوقی ایجاد کند.
• ریسک فسخ قرارداد: در صورت عدم تحقق اهداف یا تعهدات یکی از طرفین، امکان فسخ یک‌طرفه یا دوطرفه قرارداد وجود دارد که می‌تواند برای مشتری و مشاور زیان‌بار باشد.
• ریسک‌های مالی
• ریسک پرداخت به مشاور: اگر شرایط پرداخت به مشاور به خوبی مشخص نشده باشد یا وابسته به متغیرهای نامشخص باشد، ممکن است مشکلاتی در پرداخت‌ها ایجاد شود.
• ریسک‌های مرتبط با پذیرش
• عدم موفقیت در پذیرش: مشتری ممکن است در نهایت به دلیل نقص در اسناد، مشکلات مالی یا قانونی نتواند به اهداف خود دست یابد.
• ریسک‌های فنی و عملیاتی
• اشتباهات در ارائه اطلاعات: اطلاعات مالی، حقوقی مشتری ممکن است نادرست یا ناقص باشد که می‌تواند فرایند پذیرش را با مشکل مواجه کند.
• فقدان تجربه مشاور: اگر مشاور تجربه کافی در حوزه‌های مرتبط نداشته باشد، ممکن است نتواند به خوبی مشتری را در طول فرایند پذیرش راهنمایی کند.
• ریسک‌های شهرت و اعتبار
• آسیب به شهرت مشتری: در صورت عدم موفقیت در پذیرش یا افشای اطلاعات، ممکن است شهرت مشتری آسیب ببیند.
• آسیب به اعتبار مشاور: مشاور پذیرش نیز ممکن است در صورت عدم موفقیت در ارائه خدمات خود، اعتبارش را  از دست بدهد.
• ریسک‌های نظارتی و تغییرات قانونی
• تغییرات در مقررات: تغییرات ناگهانی در قوانین و مقررات می‌تواند فرایند پذیرش را مختل کند و هزینه‌ها و زمان بیشتری را به مشتری تحمیل کند.